De natuurlijke behandeling van epilepsie bij de hond

Bij epilepsie is er sprake van een stoornis in de functie van de hersencellen, wat zich uit in epileptische aanvallen. Zo’n aanval kan sterk in duur en sterkte variëren. Een epileptische aanval kan men onderscheiden in:

• Petit mal: Een milde toevalsvorm, waarbij een starende blik opvalt, het dier schud met een poot of geeft een pijngil. De aanval duurt meestal slechts een paar seconden tot een minuut.
• Grand mal: Deze vorm van aanvallen komt het meeste voor, hierbij valt het dier om, waarbij vaak oncontroleerbare spiertrekkingen, met defecatie, urineren en kwijlen optreedt. Ook bizar gedrag als rondjes rennen en onzichtbare objecten aanvallen komt voor. Tijdens zo’n aanval is het dier zich onbewust van zijn omgeving en de toeval duurt vaak enkele minuten.
• Status epilepticus: Dit is de zwaarste aanvalsvorm en kan enkele uren duren. Zo’n ernstige aanval kan een dodelijke afloop hebben door schade aan organen.

Epilepsie kan worden onderverdeeld in aanvallen zonder aantoonbare oorzaak en in aanvallen die door een onderliggend probleem worden veroorzaakt (trauma, vechtpartij, leverprobleem).

Mogelijke oorzaken van epileptische aanvallen zijn onder andere:
• primaire epilepsie: geen aantoonbare oorzaak
• een infectie
• trauma / vechtpartij / ongeluk
• tumor
• vergiftiging
• voedselallergie
• metabole ziekte = suikerziekte, lever- of nierinsufficiëntie

Behandeling: Een aanval moet altijd serieus worden genomen, omdat de kans op stikken aanwezig is. Zorg ook altijd dat uw dier zichzelf (of u) niet kan verwonden tijdens een aanval. Zeker als uw dier meerdere aanvallen binnen 24 uur heeft, dient u z.s.m. naar een dierenarts te gaan. Een compleet fysiek en neurologisch onderzoek is meestal noodzakelijk om een mogelijke oorzaak van de epileptische aanvallen op te sporen. Bloedonderzoek is hierbij vaak onmisbaar. Als een andere aandoening dan epilepsie de oorzaak is van de aanvallen, dient de onderliggende ziekte uiteraard behandeld te worden.

Vaak blijkt verandering van voeding en het geven van hepacur een groot effect te hebben op het voorkomen/verminderen van epileptische aanvallen. Meestal worden anticonvulsiemiddelen gebruikt om de aanvallen te controleren. Houdt er rekening mee dat behandeling met deze middelen vaak voor de rest van het leven geldt, omdat aanvallen anders nog vaker en sterker kunnen terugkeren. Ter ondersteuning kan tranquicur gegeven worden, om het dier minder schrikachtig te laten zijn.